مثل من بود کل دنیاش
فکر نمیکرد اون به فرداش
بین خندش گریه میکرد
دیوونه میشد منم دیوونه میکرد
عاشق کوه ، عاشق ترس
یه کتابخونِ فراری از درس
گاهی وقتا سرد و غمگین
گاهی وقتا گرم و شیرین
رد بود دوسش داشتم
مردد بود دوسش داشتم
گاهی وقتا بی دلیل
باهام بد بود ولی دوسش داشتم
بور بود دوسش داشتم
ازم دور بود دوسش داشتم
بین جمع دوستامون منفور بود
ولی دوسش داشتم
با اینکه از آدما جدا میدیدمش
ولی براش کم بود
چیزی نمیگفت اما میفهمیدمش
چون مث من بود
